Aymaz – Bir Kızılderili Hikayesi

kızılderili⇒Bir insan tek başına oturuyormuş. Hüzne gark olmuş. Bütün hayvanlar ona yaklaşıp şöyle demişler, “Seni böyle hüzünlü görmek, hoşumuza gitmiyor. Ne istiyorsan onu (sana) getireceğiz.” İnsan, “İyi görebilmek istiyorum.” demiş. Akbaba, “Benim yeteneğimi alabilirsin.” demiş. İnsan, “Güçlü olmak istiyorum” demiş, “Güçlü olmak istiyorum…”. Jaguar şöyle cevap vermiş, “Benim gibi güçlü olacaksın.”. Daha sonra insan, “Dünya’nın gizemlerini öğrenmek istiyorum.” demiş. Yılan, “Sana onları göstereceğim.” demiş. Öbür hayvanlarla da bu böyle devam etmiş. İnsan, onların verebileceği bütün hediyelere sahip olduktan sonra oradan uzaklaşmış. Ondan sonra, Baykuş öbür hayvanlara şunu söylemiş, “İnsan artık bir çok şeyi biliyor ve bir çok şeyi yapabilecek kabiliyette…”.

Geyik şöyle konuşmuş, “İnsan, ihtiyaç duyduğu her şeye sahip. Şimdi hüznü son bulacaktır.”. Baykuş, “hayır” demiş. “İnsanın içinde bir delik gördüm, asla doyuramayacağı bir açlık kadar derin… Bu onu hüzne ve istemeye yöneltmektedir. Almaya ve toplamaya devam edecektir. Günün birinde Dünya, şunu söyleyene kadar, “Tükendim, sana verecek hiç bir şeyim kalmadı!…”

Not: Hikaye, Gelenler Belgeseli 23. Bölüm (Materyalizm ve İç Mücadele)’den alıntıdır.
DipNot: Hikayenin adı ithaf ettiğim kişi tarafından konulmıştur…

Aşağıdaki müziği fon olarak, dinleyip okuyabilirsiniz. Daha etkili oluyor =)


Yayımlandı

kategorisi

yazarı:

Etiketler:

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir